ပိေတာက္ကတိ

ညတုန္းက သႀကၤန္အႀကိဳမိုးေလး ရြာခဲ့လို႔ အိမ္ေခါင္းရင္း ပိေတာက္ပင္ႀကီး ၀ါထိန္ေအာင္ ဖူးပြင့္ေနေလရဲ႕။

သူတစ္ခက္၊ ငါတစ္ကိုင္း လုေနၾကတဲ့ ကေလးမေလးေတြ၊ မိန္းမႀကီးေတြ ပိေတာက္ပင္ေအာက္မွာ စည္းကားလို႔ရယ္။

ေယာက်္ားဆိုေပမယ့္ ေလးေအးေအးျဖတ္အတိုက္မွာ ေမြးပ်ံ႕ပ်ံ႕ရနံ႔ကို အသိအမွတ္မျပဳပဲ မေနႏိုင္ေအာင္ပါပဲ။


အပင္ေပၚတက္ေနၾကတဲ့ ေယာက္်ားေလးေတြကို ၾကည့္ၿပီး ကိုယ့္ငယ္ဘ၀ကို ျပန္ၿပီး သတိရမိတယ္။ အကိုင္းလွလွ၊ အခက္လွလွရဖို႔ အပင္ဖ်ားထိ တက္ၿပီးခူးခဲ့တာ၊ ေကာင္မေလးေခ်ာေခ်ာေတြကို လိုက္ေပးၿပီး မ်က္ႏွာယူခဲ့ဖူးတာကို မွတ္မိေသးတာေပါ့။ ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့မိန္းကေလးကမ်ား ကိုယ္ပန္းလွတယ္လို႔သာ ခ်ီးမြန္းလို႔ကေတာ့ ဆယ္ျပန္မကေအာင္ ပိေတာက္ပင္ေပၚ တက္လိုက္ခ်င္ေသး။ သူတို႔ေလးေတြလည္း ကိုယ့္တုန္းကလိုပဲ အူျမဴးေနၾကေရာေပါ့လို႔ ေတြးၿပီး ၿပံဳးမိတယ္။

သႀကၤန္ထမင္းအလွဴေကၽြးမွာမို႔ မီးဖိုဖို႔၊ ထမင္းအိုးတည္ဖို႔ အိမ္ေနာက္ေဖးေရတြင္းဘက္ ဆင္းလာခဲ့တယ္။ အိမ္ရွင္မနဲ႔ ေယာကၡႀကီးတို႔ရဲ႕ သရက္သီးစိပ္သံ၊ ပဲျပဳတ္ေနၾကတဲ့အသံေတြ မီးဖိုေခ်ာင္မွာ ဆူညံလို႔ရယ္။

တစ္ေအာက္ေလာက္မွာ သမီးငယ္ေလးက ငိုမဲ့မဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔ ပိေတာက္ပန္းခူးေပးဖို႔ လာၿပီးပူဆာေနေတာ့တယ္။ သူ႔လက္ထဲက အပြင့္က်ဲက်ဲပိေတာက္ခက္က မလွဘူး။ ေကာင္ေလးေတြက အပ်ိဳမေတြကို အခက္ႀကီးႀကီးေတြေပးၿပီး သူတို႔လိုကေလးေတြ ေတာင္းေတာ့ မလွတဲ့ဟာေတြပဲ ေပးေၾကာင္း ၿငီးျငဴေနေလရဲ႕။ ပန္းလွလွ တက္ခူးေပးဖို႔ အတင္းပူဆာေနေတာ့တယ္။

အလုပ္မ်ားေနေၾကာင္း၊ ၀မ္းကြဲတူေလးတစ္ေယာက္ကို ခူးခိုင္းမွာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာေပမယ့္ သမီးေလးက ငိုၿပီး အခုပဲ ခူးေပးဖို႔ ဂ်ီက်ေနေတာ့တယ္။

သမီးလက္ထဲကပန္းကလည္း လွပါတယ္လို႔ ေျပာေနတုန္းမွာပဲ။ သူ႔အေမ ဘယ္တုန္းက အနားေရာက္လာမွန္း မသိ။

“ ဘာလွလို႔လဲ..။ ဒီေလာက္အပြင့္က်ဲက်ဲကိုမ်ား။ ရွင္သြားခူးေပးလိုက္ပါ။ “
“ က်မတို႔လည္း ဘုရားမတင္ရေသးဘူး။ သူမ်ားအိမ္ေတြမွာ ၀ါထိန္ကုန္ေနၾကၿပီ။”

“ ခဏေနပါဦးဟ..။ အထြန္းျပန္လာရင္ ငါခူးခိုင္းလိုက္မယ္။”
က်ေနာ့္ရဲ႕ ဆယ္ေက်ာ္သက္တူေလး အထြန္းကို ခိုင္းဖို႔ ေျပာလိုက္မွပဲ……။

“ ဘာ…. ရွင့္ကိုပန္းခူးခိုင္းတာ သူမ်ားကို ေစာင့္ရဦးမယ္။ ရွင့္သမီးလည္း ငိုေနၿပီ။ က်မလည္း ပန္ခ်င္လြန္းလို႔ ေနမထိ၊ထိုင္မထိျဖစ္လို႔”

“ ေအးပါဟ။ ဒီေကာင္က သစ္ပင္တက္ကၽြမ္းေတာ့ ဟိုအဖ်ားက အကိုင္းလွလွေတြကို ခူးခိုင္းမွာ။ “

“ ဒီမယ္ ေ၀းခမ္း… ပိေတာက္ပန္းခူးဖို႔မ်ား ဟိုလူ႔ကိုဒီလူ႔ကို ခိုင္းရဦးမွာလား။ ရွင္ပဲ ဒီပိေတာက္ပင္ကို ေလွခါးမွတ္ၿပီး တက္ဆင္းဖူးတာပဲ။”
“ ငါက သစ္ပင္တက္ခ်င္စိတ္၊ ပန္းခူးခ်င္စိတ္ မရွိေတာ့လို႔ပါဟ…။”

“ ဘာ… ေ၀းခမ္း။ ရွင္ေနာ္ရွင္….။ ရွင္ဘာေတြေျပာဖူးသလဲဆိုတာ မွတ္မိလား။”

“ဘာလည္းဟ…။ ငါအလုပ္လုပ္ေနတယ္ေလ။”
“ရွင္မမွတ္မိရင္ က်မေျပာမယ္။ က်မကို ရွင္ပိုးတုန္းကေလ…။ က်မပန္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ တစ္ေန႔ကို အျပန္တစ္ရာလည္း တက္ခူးႏိုင္တယ္ဆို။ ၿပီးေတာ့ ရွင့္စာထဲမွာပဲ.. က်မ ဆံျဖဴသြားက်ိဳးတဲ့အထိ ပိေတာက္ပန္းကို ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ခူးေပးပါ့မယ္ဆို…။’”

“ အားပါးပါး…. မိန္းမတို႔ မွတ္ညာဏ္မ်ား လန္႔စရာပါလား။ ေအးပါဟာ အခုပဲ ငါသြားခူးလိုက္မယ္။”

က်ေနာ့္မိန္းမစကားၾကားရတာ က်ေနာ္ျဖင့္ နားခါးသလား၊ နားရွက္သလား မေျပာတတ္ေအာင္ပါပဲ။ ရင္ထဲမွာလည္း အူျမဴးသလား၊ အရည္ေပ်ာ္သလား ေျပာျပမတတ္ေအာင္ပါပဲဗ်ာ။

မိန္းမတို႔ ပန္းႀကိဳက္တတ္ပံုမ်ား က်ေနာ္ျဖင့္ယံုသြားၿပီ။

အျမန္ဆံုး သြားၿပီးခူးဦးမွ။

ဒါမွမဟုတ္ရင္ က်ေနာ့္မိန္းမ သုဘဒၵါလို အၿငိဳးပြါးသြားရင္ ဒုကၡ….။

က်ေနာ္ေပးဖူးတဲ့ ပိေတာက္ပန္းကတိက ဟို…လူပ်ိဳဘ၀မွာ က်န္ခဲ့ၿပီမွတ္ေနတာ။

က်ေနာ့္မိန္းမရင္ထဲမွာ ထာ၀ရ တည္ေနပါေရာလား။

ဒီ ပိေတာက္ကတိေၾကာင့္ က်ေနာ့္ကို သူမ………. ။


ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္းႏူးေသာ ပိေတာက္ရာသီကို ရယူႏိုင္ၾကပါေစ
ေလးစားလွ်က္
ခမ္းကီး