ဘ၀အစ

လူ႔ဘ၀ ဘယ္ကစ.....?

ေမး ေမးေနၾကတဲ့ေမးခြန္းပါ။

က်ေနာ္ကေတာ့ က်ေနာ့္ဘ၀ ဒီပံုထဲကလိုပဲ စခဲ့ပါတယ္လို႔.....။

ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္းႏွင့္ စတင္ခဲ့ေသာ...

ေအာင္ျမင္ျခင္းအစ....

ရွင္သန္ျခင္းအစ...

ၾကင္နာမႈ၏ ရင္ခြင္ထဲ၀ယ္.....

လူ႔ေလာကႀကီးက ဘယ္လိုေနပါလိမ့္...

ေမတၱာရိပ္ေအာက္တြင္...

မၾကာခင္ေလာကႀကီးနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရေတာ့မယ္..

ပီတိမ်ားစြာ၏ ႀကိဳဆိုျခင္း၌...

ခ်စ္၍မ၀ေလေသာသူ...

ခမ္းကီး
၂၉၊ေမ၊၂၀၀၉

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္...

ၿပီးပါၿပီ...

အေမတူ၊အေဖကြဲအျမြာပူး

ရုပ္ခ်င္းမတူတဲ့ အျမြာပူးကို ေတြ႕ဖူးရင္ ေတြ႕ဖူးၾကမွာပါေနာ္။ ဒါမွမဟုတ္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္၊ ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ အျမြာပူးမ်ိုး ေတြ႕ဖူးရင္လည္း ေတြ႕ဖူးၾကမွာပါ။

ဒါေပမယ့္ အေမတူအေဖကြဲအျမြာပူးဆို ၾကားေတာင္ၾကားဖူးမွာ မဟုတ္ဘူးေနာ္…။

အခုလိုေျပာေနေတာ့ သံသယနဲ႔ မယံုခ်င္ျဖစ္ေနၾကၿပီ ထင္ပါရဲ႕။


ဆရာ၀န္ေတြက ရွိတတ္ပါတယ္လို႔ ေျပာရင္ မယံုခ်င္၊ယံုခ်င္ေပါ့ေနာ္။ ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ တစ္ကယ္ပဲ ရွိခဲ့ပါၿပီ… ။

ဟုတ္ပါတယ္။ မီအာဆိုတဲ့ အေမရိကန္သူေလး ၿပီးခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္ေလာက္က အျမြာပူးသားေလး ေမြးခဲ့ပါတယ္။ သူမသားႏွစ္ေယာက္ ရုပ္ခ်င္းမတူတာ သူမ သတိထားမိခဲ့ပါတယ္။

သူမ ဘာေတြလုပ္ခဲ့ဖူးသလဲဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကိုယ္သိေနေတာ့ လိပ္ျပာ မသန္႔စြာနဲ႔ ဆရာ၀န္ အေၾကာင္းျပန္မယ့္ ေသြးအေျဖ(DNA) ကို ရင္တစ္ထိတ္ထိတ္ ေစာင့္ေနခဲ့ပါတယ္။

ဒီအျဖစ္မ်ိဳး သူမ မၾကားဖူးဘူး၊ ျဖစ္လည္း မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးလို႔ သူမ ယံုၾကည္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ DNA အေျဖကို အံ့ၾသထိတ္လန္႔စြာ သူမ ရရွိခဲ့ေလတယ္။

က်မ လြယ္ထားရ၊ ေမြးခဲ့ရတဲ့ က်မရင္ေသြးေတြ၊ ခုႏွစ္မိနစ္သာျခားၿပီး ေမြးခဲ့တဲ့ ဒီအျမြာပူး တစ္ေယာက္တစ္ေဖစီ ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ က်မမေတြးခဲ့ပါဘူးလို႔ ရင္ဖြင့္ရွာပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ သတၱိရွိစြာျဖင့္ သူမရဲ႕ခင္ပြန္းအား အျဖစ္မွန္ကို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ သူမ တစ္ႀကိမ္တည္းေသာ မိုက္မဲျခင္းကို က်ဴးလြန္ခဲ့ပါလို႔ ၀န္ခံခဲ့ပါတယ္။

အျဖစ္မွန္ကို ၀န္ခ်ခဲ့ေတာ့ သူမေယာက်္ား ဂ်ိမ္းစ္က အစစအရာရာကို ခြင့္လြတ္ၿပီး ေသြးရင္းသားရင္းလို ဒီကေလးေလးကို ေမြးဖို႔ ကတိေပးခဲ့ပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ အခုသူမမွာ ရွိေနတဲ့ ကိုယ္၀န္က သူ႔တစ္ေယာက္တည္းနဲ႔သာ ရတဲ့ ကေလးျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါေၾကာင္း ေျပာျပသြားပါတယ္။

သူမတို႔ႏွစ္ဦးသား ဒီကေလးရဲ႕အေဖ ဘယ္သူဘယ္၀ါဆိုတာေတာ့ လံုး၀ဖြင့္မေျပာဖို႔ သေဘာတူထားၾကတယ္။ အကယ္၍ ဒီကေလးႀကီးလာလို႔ အျဖစ္မွန္ကို သိခဲ့ရင္၊ သူ႔အေဖအရင္းကို သိခ်င္ခဲ့ရင္ေတာ့ ေျပာျပဖို႔ စဥ္းစားထားပါသတဲ့ေလ…။

ဆရာ၀န္ေတြရဲ႕အဆိုအရေတာ့ ဒီလိုျဖစ္ရပ္မ်ိဳးက လူတစ္သန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္ႏႈန္းေလာက္သာ ျဖစ္တတ္ပါတယ္လို႔ ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။

မိခင္ရဲ႕မမ်ိဳးဥက်စဥ္ မိန္းကေလးဘက္က ေယာက်္ားေလးတစ္ဦးထက္ ပို၍ လိင္ဆက္ဆံျခင္း ျပဳခဲ့ရင္ ျဖစ္ႏိုင္ေျခနည္းလြန္းတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးဆိုေပမယ့္ ဆဲလ္စပမ္ေတြက ဥတစ္လံုးစီနဲ႔ မ်ိဳးစပ္ႏိုင္ေၾကာင္း ဆရာ၀န္ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။

(အမွန္ေတာ့ အျမြာမဟုတ္ေတာ့ေသာ မေအတူ၊ဖေအကြဲ ညီအစ္ကို မွ်သာ ျဖစ္သြားတယ္လို႔ ထပ္ရွင္းျပပါတယ္)

မီအာတစ္ေယာက္ ေနာင္တရေပမယ့္ ခြင့္လြတ္တတ္ေသာ လင္ေယာက္်ားေၾကာင့္ စိတ္ခ်မ္းသာရေၾကာင္း ရင္ဖြင့္ခဲ့ပါတယ္။

တစ္ျခားေသာ အမ်ိဳးသမီးအားလံုးကိုလည္း သူလိုမမွားမိဖို႔ သတိေပးခ်င္ပါသတဲ့..။

သို႔မဟုတ္က သူမလို မယံုၾကည္ႏိုင္ေသာ မေအတူ၊ဖေအကြဲ အျမြာပူးေတြ ေမြးမိလိ္မ့္မယ္….တဲ့။



ခမ္းကီး
၂၈၊ေမ၊၂၀၀၉

Manager.co.th မွ ရယူသည္။

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္...

ၿပီးပါၿပီ...

ေစတနာရွင္

Brian Burnie တစ္ေယာက္ ေျခာက္ဆယ့္ငါးႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔ပြဲ က်င္းပၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ သူပိုင္ဆိုင္တဲ့ Doxford Hall Hotel and Spa ကို ေရာင္းခ်ဖို႔ ေၾကာ္ၿငာခဲ့ပါတယ္။

1993 ကတည္းက ဖြင့္လွစ္လာခဲ့တဲ့ သူ႔ဟိုတယ္လ္က အေတာ္ႀကီးကို ေအာင္ျမင္ေနပါၿပီ။ ဒီဟိုတယ္လ္က Chathill, Alnwick, Northumberland မွာပါ။

အခုေတာ့ ေရာင္းခ်ဖို႔ ေၾကာ္ၿငာေနေတာ့ သူ႔ရဲ႕ စာရင္းကိုင္ေတြက ဘရိုင္အန္ရူးေနၿပီလားလို႔ေတာင္ ထင္ေနၾကတယ္။

ၿပီးေတာ့ စတာလင္ေပါင္တန္ဖိုး (၁၆)သန္း ရွိ ဟိုတယ္လ္ေရာင္းရေငြကိုလည္း ကင္ဆာေရာဂါဆိုင္ရာကုသိုလ္ျဖစ္ ေဖာင္ေဒးရွင္းတစ္ခုမွာ အကုန္လွဴဒါန္းဖို႔ ဆံုးျဖတ္ထားပါေသးတယ္။

က်ေနာ္တို႔ဆီမွာဆိုရင္ တရားသေဘာနားလည္သြားၿပီလို႔ ဆိုႏိုင္မလားပဲ…။ သူ႔ဇနီး Shirley က ရင္သားကင္ဆာေဘးကေန သီသီေလး လြတ္လာခဲ့လို႔ပါ။ အသက္ထက္ ဘာမွ် အေရးမႀကီးတာ သေဘာေပါက္ခဲ့ပံုရတယ္။

အသက္ ၆၅ရွိ ဘရိုင္အန္နဲ႔ အသက္ ၆၀ ရွယ္လီတို႔ ဟိုတယ္လ္ေရာင္းၿပီးရင္ ရိုးရိုးသာမန္အိမ္ေလးတစ္လံုး ၀ယ္ၿပီး ေအးေအးေဆးေဆးေနဖို႔ စိတ္ကူးထားပါတယ္။

“ က်ေနာ္ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္က က်ေနာ္ေသရင္ ေငြတစ္ျပားသားမွ ပါမသြားဖို႔ပါ။ ေမြးစက ဘာမွ မပါခဲ့သလို ေနာက္ဆံုးလည္း ဘာမွ ပါမသြားပါဘူးေလ….။ “

('We come into this world with nothing and we should leave with nothing,')

“ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ က်ေနာ္ ေက်းဇူးျပန္ဆပ္လိုပါတယ္။ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းႀကီး ပိုင္ရွင္ျဖစ္ဖို႔ရယ္ ေငြေရးေၾကးေရး ခ်မ္းသာႂကြယ္၀ဖို႔ရယ္က အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူသားတစ္ေယာက္ေလာက္ေတာ့ အေရးမႀကီးလွပါဘူး”

အခုဆို လူေတြေလ့လာဖို႔ ဖြင့္ထားတဲ့ ျပခန္းသဖြယ္ ေဂဟာေလးတစ္ခု ဖြင့္ထားပါတယ္။ သူ႔လုပ္ရပ္မ်ိဳး တစ္ျခားေသာ သူေဌးမ်ား၊ ကုမၸဏီပိုင္ရွင္ႀကီးမ်ားလည္း အတုယူၾကဖို႔ သူေမွ်ာ္လင့္ပါေၾကာင္း ေျပာသြားပါတယ္။
သူ႔လုိ စြန္႔၀ံ့သူမ်ိုးက တကယ့္အသည္းႏွလံုးအႀကီးဆံုး လူသာျဖစ္ႏိုင္မွာပါလို႔ သူ႔ကိုယ္ေရး လက္ေထာက္ေတြ အံ့မကုန္ ျဖစ္ခ်ိန္မွာ သူက အဲဒီအသည္းႀကီးက သူ႔လို လူအိုတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ထဲမွာ လာရွိေနတာ ႏွေျမွာဖို႔ေတာ့ ေကာင္းပါရဲ႕လို႔ ေျပာဆိုသြားပါေသးတယ္။

'We come into this world with nothing and we should leave with nothing,'

Doxford Hall Hotel and Spa.
Chathill, Alnwick, Northumberland

( manager.co.th မွ ရယူပါသည္)

ခမ္းကီး
၂၇၊ေမ၊၂၀၀၉

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္...

ၿပီးပါၿပီ...

ေယာက်္ားသားတို႔ မ်ိဳးတံုးလုနီးေလၿပီေလာ..

ကမာၻေက်ာ္ ၾသစေတးရီးယားႏိုင္ငံသား သိပၸံပညာရွင္တစ္ဦးက ဖိုဓါတ္တိုင္ရာ မ်ိဳးရီုးဗီဇပိုးမ်ား မသန္စြမ္းေတာ့ျခင္း၊ ေလ်ာ့လ်ဲက်လာျခင္းေၾကာင့္ ေယာက္်ားသားတို႔ မ်ိဳးျပဳန္းဖို႔ရန္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီလို႔ ေဟာကိန္းထုတ္ေနပါတယ္။


ၾသစေတးရီးယားႏိုင္ငံ အမ်ိဳးသားတကၠသိုလ္က မ်ိဳးပြါးမႈဆိုင္ရာ မိုင္ခရိုဇုန္းကို အဓိကေလ့လာတဲ့ ပါရဂူႀကီး ဂ်င္နီဖာ ဂရစ္(ဖ္)က ဖိုဓါတ္ဆိုင္ရာ မိုင္ခရိုဇုန္း Y ဟာ အရည္အေသြး ညံ့ဖ်င္းအားနည္းလာၿပီး၊ မ်ိဳးျပဳန္းဖို႔ရန္ လာမည့္ႏွစ္ေပါင္း ငါးသန္းေလာက္တြင္ ျဖစ္ႏိုင္လိမ့္မည္လို႔ ဆိုပါတယ္။

( ေႏွာင္ႏွစ္ေပါင္း ငါးသန္းက်ရင္ မိုင္ခရိုဇုန္း Y မ်ား လံုး၀ မ်ိဳးျပဳန္းႏိုင္ေၾကာင္း )

သေႏၶသားထည္ေဆာက္ျခင္းကို ေလ့လာတဲ့ သိပၸံပညာရွင္ေတြက မိုင္ခရိုဇုန္းYမ်ား ေသဆံုးကုန္ခဲ့ရင္ ဘယ္လိုျဖစ္လာမလဲဆိုတာ တစ္ကယ့္ျပသာနာႀကီးပါလို႔ ေျပာပါတယ္။

သူတို႔ ဆက္ေျပာပံုအရ ဖိုေယာက္်ားသားတို႔ဟာ ႂကြက္ထီးေတြလို တုႏိုင္ပါရဲ႕။ ဖိုဓါတ္ေတြ ကုန္ဆံုးေပမယ့္ မ်ိဳးဆက္ျပန္႔ပြါးဖို႔ရန္ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးပမ္းေနၾကသလိုေပါ့။ လူသားေတြမွာ ဖိုဓါတ္မ်ိဳးျပဳန္းတဲ့ ဒုတိယမ်ိဳးႏြယ္ျဖစ္လာမွာ စိုးရိမ္ပူပန္မႈ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

Thairath.co.th


ခမ္းကီး
၂၅၊ေမ၊၂၀၀၉

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္...

ၿပီးပါၿပီ...

အသက္ဆိုတာ ဂဏန္းလံုး၊ အခ်စ္တည္ရာ အသည္းႏွလံုး

အသက္ဆိုတာ အေရအတြက္ဂဏန္းလံုးမွ်သာ…။ ဘယ္ေရြ႕ဘယ္မွ်လို႔ ညြန္းရံုေလာက္ပါ….။

အသည္းႏွလံုးထဲက အခ်စ္နဲ႔ ဘာမွ မဆိုင္ပါဘူး။ အခ်စ္က အသက္နဲ႔အတူ ရင့္ေရာ္မသြား၊ အိုမင္း မသြားခဲ့ဘူးေလ… ။

ဆယ္ေက်ာ္သက္တုန္းအခ်စ္နဲ႔ အခု ခုႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ အခ်စ္က တူညီေနဆဲပါ။

ခုႏွစ္ဆယ္သံုးႏွစ္အရြယ္က်မ ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္တုန္းကလို ရင္ခုန္ေနတယ္။ က်မ သူ႔ကို ခ်စ္မိေနတယ္။ ဟုတ္တယ္…။ သူခ်စ္ေရးဆိုလာေတာ့ က်မေလ. ရင္ခုန္လိုက္ရတာ….။

သူ႔ကို ျမင္ျမင္ခ်င္း က်မရင္ထဲမွာ ရွိန္းကနဲျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ တစ္ခုခုနဲ႔ ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္သလိုလို၊ ေသြးသားခ်င္း ရင္းႏွီးေနသလိုလို က်မတန္းကနဲ ခံစားလိုက္ရတယ္။ သူ႔အၾကည့္နဲ႔ က်မအၾကည့္ခ်င္း ဆံုေတာ့ က်မႏွလံုးသားလဲ အရည္ေပ်ာ္မတတ္ ခံစားလိုက္ရတယ္။





ရင္းႏွီးဖူးတဲ့ လူေဟာင္းတစ္ေယာက္လို သူက က်မကို ၾကည့္ေနတယ္။ က်က္သေရရွိလိုက္တာ၊ လွရက္လိုက္တာလို႔ သူေျပာေတာ့ က်မ အရည္ေပ်ာ္မတတ္ပါပဲ။ က်မရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြက ဘာမွ မသိၾကေတာ့ ဒီခုႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ အဖြားႀကီးအုပ္စုကကို လွတယ္လို႔ ေျပာတာ ဟာသမွတ္ၿပီး ရယ္ေမာလိုက္ၾကတာ။

ဒါေပမယ့္ သူစကားက ရင္ထဲကလာတဲ့ စကားလို႔ က်မ ယံုၾကည္ေနမိတယ္။ က်မတို႕ စားပြဲ၀ိုင္းကေန သူမခြါပဲ အနီးကပ္ ဂရုစိုက္ခဲ့တယ္။ အားလံုး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး စားေသာက္ဖို႔ ဟာသေနွာရင္း၊ စားပြဲထိုး ၀န္ေဆာင္မႈအျပည့္နဲ႔ သူတာ၀န္ေက်ေနတယ္။ က်မမ်က္လံုးထဲမွာ သူက နတ္သားတစ္ပါးလို ၾကည့္ေကာင္းေနလိုက္တာ။ က်မေလ ဆယ္ေက်ာ္သက္လိုပဲ ၾကည့္ႏူးေနလိုက္တာ..။

က်မတို႔ သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းေတြ စုၿပီး ဒီစားေသာက္ဆိုင္မွာ လာစားေသာက္ ေနၾကတာပါ။ အိမ္ေထာင္ကိုယ္စီ၊ ဘ၀ကိုယ္စီမို႔ မေတြ႕ျဖစ္တာ ၾကာခဲ့ၾကၿပီ။ တစ္ခ်ိဳ႕က မိသားစု စံုလင္ေနဆဲ၊ တစ္ခ်ိဳ႕က လင္ဆံုးမုဆိုးမ ဘ၀ေတြျဖစ္လို႔၊ သားသမီးနဲ႔ အတူေနသူကေန၊ ၀န္ထမ္းဘ၀ အၿငိမ္းစားယူၿပီးသူကယူေပါ့။ က်မေတာင္ မုဆိုးမျဖစ္ခဲ့တာ အႏွစ္သံုးဆယ္နီးပါးခဲ့ၿပီ။ က်မ သမီးႀကီးကေတာင္ ငါးဆယ့္ငါးႏွစ္ ရွိခဲ့ၿပီေလ…။

အို… က်မဘာေတြ လိုက္ေတြးေနပါလိမ့္။ သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းေတြနဲ႔ ဆံုရလို႔ က်မေပ်ာ္ေနတာလား..။ ဒီေကာင္ေလးကို ေတြ႕လို႔ က်မေပ်ာ္ေနတာလား..။ က်မ အရမ္းေပ်ာ္ေနတာပဲ က်မ သိေတာ့တယ္။

ဟယ္.. က်မတို႔ ျပန္မယ္လုပ္ေတာ့ သူက ဖုန္းနံပါတ္ လာေတာင္းေနတယ္။ ေဖာက္သည္ေတြရဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္ကို သိမ္းထားခ်င္တယ္လို႔ သူအေၾကာင္းျပေနတယ္။ က်မလည္း ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ မိုဘိုင္းဖုန္းနံပါတ္ကို ေပးမိလိုက္တယ္။ ဆယ္ေက်ာ္သက္ကလို က်မရင္ေတြ ခုန္ေနတယ္..။

က်မအိပ္ရာ၀င္ခါနီးမွာ ဖုန္း၀င္လာေနတယ္။ သူက က်မကို မ တဲ့။ နားရွက္သလိုလို က်မခံစားလိုက္ရတယ္။ သူ႔အသံ မၾကားဖူးေပမယ့္ ဖုန္းနံပါတ္ အသစ္ေလးေၾကာင့္ သူပဲဆိုတာ က်မအလိုလို သိေနတယ္။

ေျပာတတ္လိုက္တဲ့ စကား၊ ဖြဲ႕တတ္လိုက္တာမွား ရွာမွရွားပဲ ထင္ပ။ အေတာ္ၾကာေအာင္ သူဖုန္းေျပာေပမယ့္ က်မ နားေထာင္လို႔ မ၀ႏိုင္ခဲ့ဘူး…။ ႏွလံုးသားခ်င္း ရင္းႏွီးေနလို႔လားကြယ္….။

သူ႔အသက္ကို က်မေမးမိတယ္။ ႏွစ္ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္တဲ့….။ ဘုရားေရလို႔ က်မတမိသြားတယ္။ ဟုတ္တယ္၊ သူ႔အသက္က က်မေျမးအႀကီးနဲ႔ ရြယ္တူေလ…။

ေနာက္ေန႔ေတြမွာလည္း သူ႔ဆီက ဖုန္းလာေနတယ္။ အရြယ္နဲ႔ မလိုက္ေအာင္ ႏုပ်ိဳေနတယ္လို႔ သူေျပာေတာ့ က်မလည္း ႏုႏိုင္သမွ် ႏုေနေအာင္ ျပင္ဆင္၀တ္စားခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ဆိုင္ကို မၾကခဏ သြားစားတတ္ခဲ့တယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ညအိပ္ရာ၀င္ခါနီးတိုင္း သူ႔ဆီကဖုန္းသံကို ေမွ်ာ္ေနမိေတာ့တယ္။


အို… ဟာ.. ဒီမိန္းမႀကီးက လွလိုက္တာ..။ ၾကည့္စမ္းပါဦး. က်က္သေရရွိေနလိုက္တာ။ သူမၿပံဳးေပ်ာ္ ၾကည္ႏူးေနပံုက ဆယ္ေက်ာ္သက္အပိ်ဳလိုပါပဲလား…။ ငါ့သူမနဲ႔ ရင္းႏွီးဖူးသလိုလို…။ အို.. မဟုတ္ေသးပါဘူး။ အခုမွ ေတြ႕ဖူးတာပါ။ သူမနဲ႔ အနီးကပ္ေနခ်င္လိုက္တာ..။

အလုပ္သာလုပ္ေနရတာ။ သူမအနားမွာပဲ ငါသြားခ်င္ေနတယ္။ အပ်ိဳလူပ်ိဳစကားေတြ ေျပာေတာ့ သူတို႔ သေဘာက်ေနလိုက္တာ။ အရင္က ဒီစကားမ်ိုး ငါမေျပာတတ္ပါဘူး။ အခုမွ ဘယ္လိုဘယ္လို ေျပာထြက္ေနပါလိမ့္…။

သူမကို ၾကည့္လိုမ၀ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနတယ္။ ငါ့ရင္ေတြ ခုန္ေနတယ္။ သူမကို ေထြးေပြ႕လိုစိတ္ေပၚေနတယ္။ ငါ..ငါ.. ဘယ္လို ျဖစ္ေနပါလိမ့္..။ သူမကို ျပဳစုယုယလိုစိတ္ေတြ ထိန္းမရေတာ့ဘူး..။ သူမျပန္သြားမွာ စိုးရိမ္ေနတယ္…။

ေနာက္ဆို သူတို႔ ဒီဆိုင္မွာ လာစားၾကပါ့လား..။ သူမကို အၿမဲတမ္း ျမင္ရေအာင္ ငါဘယ္လို လုပ္ရပါ့…။ သူမဖုန္းနံပါတ္…။ သူမရဲ႕ဖုန္းနံပါတ္ကို ယူထားရမယ္။

ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္ကို ရလိုက္သလို ငါေပ်ာ္လိုက္တာ။ သူမအသံကို ငါၾကားခ်င္ေနတာ။

သူမ ငါ့ကို စိုးမိုးႏိုင္လြန္းပါလား…။ သူမနဲ႔ အတူေနခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ ထိန္းမရေတာ့ပါလား..။

သူမရဲ႕အသံကို ၾကားရမွ စိတ္ေက်နပ္ခဲ့တယ္။ ၾကင္နာသူတစ္ေယာက္လို သူမအေပၚ ခံစားေနရတယ္။ ငါ့ကိုယ္ငါ နားမလည္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သူမကို စြဲလန္းမိၿပီဆိုတာ ေသခ်ာၿပီ။ ျဖစ္ႏိုင္၊ မျဖစ္ႏိုင္ဆိုတာ ငါမစိုးရိမ္မိဘူး။

သူမ အသက္ကိုေမးမိေတာ့ ခုႏွစ္ဆယ္သံုးႏွစ္တဲ့…။ ငါရွိန္းကနဲ ျဖစ္သြားသလိုလို၊ ရွက္သလိုလို ခံသားမိသြားတယ္။ ငါ့အဖြားထက္ေတာင္ အသက္ႀကီးေနပါလား….။ ငါ့အဖြားက ခုႏွစ္ဆယ္၊ ငါ့အေမက ေလးဆယ့္ပါးပဲ ရွိေသးတယ္ေလ…။

ဒါေပမယ့္ သူပအေပၚ တြယ္တာလိုစိတ္၊ ေထြးပိုက္လိုစိတ္ကို ငါမထိန္းႏိုင္ခဲ့ပါဘူး….။ ရူးတယ္လို႔ ေျပာလည္း ေျပာပါေစေတာ့..။ သူမကို အမွန္တစ္ကယ္ စြဲလန္းခဲ့တာပဲ…။

အားလံုးကို ရင္ဆိုင္ရတယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီးခ်ိန္မွာ သူမကို ခ်စ္ေရးဆိုခဲ့ပါတယ္။ ေကာင္မေလးနဲ႔ ရည္းစားျဖစ္ခဲ့တုန္းက ငါဒီေလာက္ထိ မေပ်ာ္ခဲ့ပါဘူး။ ေကာင္မေလး အဆက္ျဖတ္တုန္းကလည္း ဘာမွ ေထြေထြထူးထူး မခံစားခဲ့ရပါဘူး။

သူမကိုက်မွ ငါခံစားေနရတာ။ ၾကင္နာလိုစိတ္၊ ေထြးပိုက္လိုစိတ္က သူမကို အဖြားအိုတစ္ေယာက္လို႔ မျမင္မိခဲ့ပါဘူး။

ငါခ်စ္တာကို ခ်စ္တယ္လို ငါေျပာရဲ႕ခဲ့တယ္။ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ပီပီ သူမကို ေတာင္းရမ္းလက္ထပ္ယူဖို႔ ငါဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။

* * * * * * * *
စြမ္ဖြန္လို႔ေခၚတဲ့ အသက္ႏွစ္ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ စားပြဲထိုးေကာက္ေလးက အသက္ခုႏွစ္ဆယ့္သံုးႏွစ္ မုဆိုးမကို ေတာင္းရမ္းလက္ထပ္ယူမယ့့္္ သတင္းကို တစ္နယ္လံုး အံ့ၾသသင့္စြာ ၾကားခဲ့ရတယ္။

ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား၊ ရူးမ်ားရူးေနၾကသလားဆိုၿပီး အမ်ိဳးမ်ိုးအဖံုဖံု ေ၀ဖန္ၾကတာေပါ့.။

သတို႔သားေလာင္းမိခင္ကေတာ့ မိသားဖသားပီပီ ထံုးတမ္းစဥ္လာအတိုင္း ေခၽြးမေလာင္းကို တင္ေတာင္းေပးခဲ့ပါတယ္။

သမီးႀကီး(၅၅ႏွစ္)၊ သမီးငယ္(၅၁ႏွစ္) ၊ သမီးေထြး(၃၅ႏွစ္) ေတြက လာေရာက္ ေတာင္းရမ္းျခင္းကို ၾကည္ျဖဴစြာ လက္ခံခဲ့ၾကပါတယ္။ သံုးလၾကာေအာင္ ႀကိဳးစားပိုးပန္းေနၾကတဲ့ သတို႔သား၊ သတို႔သမီးကို နားလည္ ကိုယ္ခ်င္းစာ တတ္ၾကပါတယ္တဲ့။

အသက္ရွစ္ဆယ္ရွိတဲ့ သတို႔သမီးအစ္မကေတာ့ အေရးႀကီးတာက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အမွန္တစ္ကယ္ ခ်စ္ႀကိဳက္ၾကဖို႔ပါပဲ။ ေယာက္ားအခ်င္းခ်င္းေတာင္ ျပန္ခ်စ္ၾက၊ လက္ထပ္ၾကေသးတာပဲ၊ သူတို႔လို မိန္းမနဲ႔ ေယာက်္ား ခ်စ္မိၾကတာ အဆန္းမဟုတ္ပါဘူးလို႔ အားေပးႏွစ္သိမ့္ခဲ့ပါတယ္။

အသက္ကြာျခားမႈက က်ေနာ္တို႔ရဲ႕အခ်စ္ကို အေနွက္အယွက္ မျဖစ္ေစခဲ့ပါဘူးလို႔ ႂကြေရာက္လာၾကတဲ့ ဧည့္သည္အေပါင္းကို သတို႔သားက ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။

ဘတ္ေငြႏွစ္ေသာင္းနဲ႔ ေရႊငါးမတ္သားတင္ေတာင္းတဲ့ ႏွစ္ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ သတို႔သားနဲ႔ ခုႏွစ္ဆယ့္သံုးႏွစ္ သတို႔သမီးတို႔ရဲ႕ မဂၤလာပြဲကို ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည့္ႏူးစြာ က်င္းပခဲ့ၾကပါတယ္။

သူတို႔ႏွစ္ဦးသား အျပန္မလွန္ အနမ္းဖလွယ္ၾကၿပီး ပရိတ္သတ္ေရွ႕ ခ်စ္သက္ေသထူျပ ခဲ့ၾကပါတယ္။





( သတင္းစာပါ ၂၆ႏွစ္ သတို႔သားႏွင့္ ၇၃ႏွစ္ သတို႔သမီး မဂၤလာေဆာင္ သတင္းအား ခံစားေရးသားပါသည္)

ခမ္းကီး
၂၁၊ေမ၊၂၀၀၉

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္...

ၿပီးပါၿပီ...

မွန္ထဲက ငါ

မွန္ထဲက ငါ




ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ကလည္း ငါလိမ္ခဲ့တယ္။

ၿပီးခဲ့တဲ့လကလည္း ငါလိမ္ၿပီးၿပီ။

မေန႔ကလည္း ငါလိမ္ခဲ့ေသးတယ္။

ဒီေန႔လည္း ငါလိမ္မိေနေသး။


အခုလည္း ငါလိမ္ဖို႔ စဥ္းစားေနတယ္။

သူတို႔မသိလို႔ ငါလိမ္ေနတယ္။

ငါလိမ္ေနတာ သူတို႔ မသိၾကဘူး။

သူတို႔ မသိလို႔ ငါဆက္လိမ္မယ္။

ငါလိမ္တာကို သူတို႔ သေဘာက်တယ္။

လိမ္ပြဲႀကီးကိူ သူတို႔ က်င္းပေနတယ္။

လိမ္ညာသံနဲ႔ သူတို႔ ေႂကြးေၾကာ္ေနတယ္။

ငလိမ္ငါ့ကို သူတို႔ ေကာင္းခ်ီးေပးေနတယ္။

ေကာင္းခ်ီးသံၾကားမွာ ငါ ၾကည္ႏူးေနတယ္။

ငါမွငါဟဲ့လို႔ ငါ ေႂကြးေၾကာ္ပစ္လိုက္တယ္။

ငါဟာ ငလိမ္… ငါဟာ ငလိ္မ္… ငါဟာ ငလိ္မ္………။


ခမ္းကီး
၂၀၊ေမ၊၂၀၀၉

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္...

ၿပီးပါၿပီ...

ေဖါက္ျပန္သူတို႔ ႏွလံုးသား

ေဖါက္ျပန္သူတို႔ ႏွလံုးသား


ပုရိသေယာက်္ား.. တဲ့။

အာဇာနည္ သူရဲေကာင္း ေယာက်္ား.…တဲ့။

ေမာင္းမတစ္ေထာင္တဲ့ အားထားရာ ေယာက်္ား…တဲ့။

အခုေတာ့ ႏွလံုးသားေဖါက္ျပန္တဲ့ ေယာက်္ားေလလား….။

မိုးမမွန္၊ ေလမမွန္ ဥတုရာသီေတြ ေဖါက္ျပန္လို႔ ေယာက်္ားတို႔ ႏွလံုးသားေဖါက္ျပန္ေလသလား….။

ေယာက်္ားတို႔ႏွလံုးသား ေဖါက္ျပန္လို႔ ရာသီဥတုမမွန္ေတာ့တာလား….။

က်ားတို႔၊ ျခေသၤ့တို႔၊ ေျမေခြးတို႔ သမင္ပ်ိဳကို အရႈံးေပးတဲ့ ေခတ္ေရာက္ေနၿပီလား…။





ၾကည့္စမ္းပါဦး …..

ေယာက်္ားႏွင့္ ေယာက်္ား ထိမ္းျမားလက္ထပ္ပြဲ….တဲ့။

ဖိုမသဘာ၀ခ်စ္ႀကိဳက္ၾကတဲ့ ေလာကႀကီး…..။ အခုေတာ့ ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္ကို ရြံရွာၿပီး တဏွာမီးေတြ ေဖါက္ျပန္ေနပါေရာ့လား…။

တစ္ကယ္ပဲ ေလာကႀကီး ေဖါက္ျပန္ေနၿပီလား။

ဘုရားစကားကို နားေထာင္ရမည့္အစား မိစၦာတို႔ရဲ႕ တရားကို နာလိုကနာ..။

ေမတၱာထားရမည့္အစား အမုန္းပြါးလိုကပြါး..နဲ႔။

ကမာၻႀကီးကို တို႔ပုရိသတို႔ တစ္ကယ္မုန္းေနၿပီလား…။

ဣတၳိယ ကို ရွက္တတ္ပါစ ေမာင္မင္းႀကီးသားတို႔ရယ္။


ဒီပံုက သတင္းသာထဲပါတဲ့ ငျဖဴတစ္ေကာင္နဲ႔ ယိုးဒယားထီးတို႔ လက္ထပ္ပြဲပါ။ ငျဖဴက ဘတ္ေငြတစ္သိန္းနဲ႔ ေရႊတစ္ဆယ္သား တင္ေတာင္းခဲ့ပါသတဲ့။

မိန္းမသားတို႔ေရ

ပုရိသေယာက်္ားတို႔ အခ်စ္ေတြကုန္ခမ္းလာေနၿပီ။ သတိထားၾကေပေတာ့…… ။

ခမ္းကီး

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္...

ၿပီးပါၿပီ...

အတၱနိဂံုး

အို… ငါ့ခႏၶာကိုယ္ ေပါ့ပါးေနလိုက္တာ။

ၾကည့္စမ္းပါဦး…ေလထဲလြင့္ေနတဲ့ ငွက္ေမႊးတစ္မွ်င္ ေပါ့ပါးေနလိုက္တာ..။

ဒါ.. ဒါျဖင့္… ငါ.. ငါ ေနေကာင္းသြားၿပီေပါ့။

ၿပီးေတာ့.. ၿပီးေတာ့.. ရက္ရွည္လၾကာ ငါခံစားလာခဲ့ရတဲ့ ေ၀ဒနာေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္ပါလိမ့္…။

ဟုတ္တယ္။ အခုမွ ေ၀ဒနာေတြ ေပ်ာက္ၿပီး ေအးခ်မ္းေနလိုက္တာ…။

အို… ငါ့သားသမီးေတြ.. ငါ့သားသမီးေတြ…. သူတို႔သိရင္ ေတာ္ေတာ္ ၀မ္းသာၾကမွာ.. ။

ငါ့ေ၀ဒနာ ေပ်ာက္ကင္းေၾကာင္း ငါေျပာျပရမယ္။ သူတို႔သိရင္ ၀မ္းသာၾကမွာ…။



အို… ဟယ္…. သူတို႔… သူတို႔ ငါေဘးမွာ ၀ိုင္းဖြဲ႕ေနၾကပါလား… ။

ငိုတဲ့သူကငို၊ မ်က္ႏွာညိုးတဲ့သူက ညိုးနဲ႔….။

အို.. ငါ့ခ်စ္သမီးေထြး ဘယ္လိုေျပာလိုက္ပါလိမ့္.. အေမေရ… သမီးတို႔ကို ထားခဲ့ၿပီလား အေမရဲ႕…

သူတို႔က.. သူတို႔က ငါေသၿပီလို႔ ထင္ေနၾကပါလား… ။

အို… ငါမေသေသးဘူး.. ငါမေသေသးဘူး..။ သူတို႔ကို ငါ ေျပာျပမွ..။

အို.. အို… တုန္ခ်ိတုန္ခ်ိနဲ႕ လႈပ္ရွားယူရတဲ့ငါ့၊ သူမ်ားတြဲထူမွ ထႏိုင္တဲ့ငါ.. ေပါ့ပါးေနလိုက္တာ။

ဟင္….

ငါ လႈပ္ရွားေပမယ့္ ငါ့ခႏၶကိုယ္က လဲွေလ်ာင္းေနဆဲပါလား…။

ငါ ဘာျဖစ္ေနပါလိမ့္…..။

အို…. ဒါဆို.. ငါ… ငါ.. ငါ။ အို.. မဟုတ္ေသးဘူး၊ ငါေသလို႔ မျဖစ္ဘူး။ ငါေသလို႔ မျဖစ္ေသးဘူး…….

ငါ ထၿပီးထိုင္ေနၿပီပဲ…။ သူတို႔ငါ့ကို မျမင္ၾကဘူးလား။

သမီးေထြးကို ငါလွမ္းပုတ္ေပမယ့္ သူ႔ကို မထိသလိုနဲ႔..။ သမီးႀကီးေတြကလည္း ငိုလို႔။ သားေတြကလည္း မ်က္ႏွာ ညိုးလို႔ပါလား။

အို.. ဘုရားတကာေတြကလည္း ေၾကးစည္တီးလို႔ပါလား……။

မျဖစ္ဘူး.. ငါေသလို႔ မျဖစ္ဘူး။ ငါ့ေျမးေလးကို ငါရွင္မျပဳရေသးဘူး။ ငါသိမ္းထားတဲ့ ပစၥည္းဥစၥာေတြ ငါ့သားသမီးကို ငါမေျပာျပရေသးဘူး။ ငါရစရာရွိတဲ့ အေႂကြးေတြ ငါ့သားသမီးေတြ မသိၾကဘူး။

ငါ၀ွက္ထားတဲ့ ေရႊေတြ သူတို႔ကို ငါမေျပာျပ ခဲ့ရဘူး။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ လွဴဒါန္းဖို႔ ငါစိတ္ကူးခဲ့တာ ငါမလွဴရေသးဘူး…။

ငါအျမင္ကတ္တဲ့ ေခၽြးမႀကီးက အခုမွ မ်က္ရည္မ်က္ခြက္နဲ႔ပါလား..။ သူ႔ကို ငါ့သားနဲ႔ လံုး၀သေဘာမတူးခဲ့ဘူး။ ရြာစြန္ရြာဖ်ား အုတ္ၾကားျမက္ေပါက္ သားသမီးေတြ။ ငါ့သားကို မရအရ ခိုးေျပးယူတဲ့ ေကာင္မ..။

အို.. ငါ့သားလတ္အေကာင္ရဲ႕ မိန္းမကို မေတြ႕ပါလား..။ သူ႔ခမွ်ာ ဆိုင္ႀကီးဖြင့္ထားေတာ့ မအားဘူးထင္တယ္။ ငါစိတ္ႀကိဳက္ ေပးစားထားတဲ့ ေခၽြးမေလး ငါ့ကို စိတ္ေကာင္တာ မေျပေသးဘူး။ ငါ့ဆီ အရင္းအႏွီးေတာင္းတာ ေပးတာနည္းလို႔ဆို ၿပီး သားျပန္ေျပာမွ သိရတာ။

အို.. ငါ့သားအငယ္ေကာင္..။ သူက တိုင္းတစ္ပါးေရာက္ေနတဲ့ေကာင္။ ငါ.. ငါ ငါသူ႕ကို မျမင္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့..။ အို.. သားရယ္။ ငါ့သားကို ငါ ျမင္ခ်င္လိုက္တာ…… ။ သူမ်ားေတြ ႏိုင္ငံျခားသြားလို႔ ခ်မ္းသာၾကသလို သူလည္း ခ်မ္းသာပါေစဆိုၿပီး ငါပဲ အတင္းသြားခိုင္းခဲ့တာ..။

ငါ့သမီးေထြး ငိုေနလိုက္တာ ငါမၾကည့္ရက္လိုက္တာ…။ ငါသေဘာမတူတဲ့သူနဲ႔ ရည္းစားထားတာ မနည္းထိန္းေနရတာ။ ငါမရွိရင္… ငါ မရွိေတာ့ရင္…။ အို.. သူ႕ရည္းစားေဟာင္းနဲ႔ ျပန္ေတြ႕ ၿပီေပါ့။ လယ္လုပ္ကိုင္းလုပ္ သားသမီးကို ငါသေဘာမတူႏိုင္ဘူး…။ ငါ.. ဘယ္လို ေျပာရပါ့…။

ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြတစ္ခ်ိဳ႕က ငါ့သမီူကို နားခ်ေနၾကပါလား….။ အတိုးနဲ႔ပိုက္ဆံယူထားတဲ့ မတုတ္ႀကီး ငါ့အေႂကြးေတြက္ု ျပန္မွ ဆပ္ပါမလား။ ဒီေကာင္မကလိုရင္တစ္မ်ိဳး မလိုရင္တစ္မ်ိဳး။ ငါသိပ္အေရာမ၀င္ခ်င္တဲ့ ငါ့ေဆြမ်ိဳးတစ္ခ်ိဳ႕လည္း ေရာက္လာေနၾကပါလား..။

အို… အိမ္ေရွ႕မွာ သစ္ပိုင္းသံ၊ လႊျဖတ္သံေတြ ၾကားေနရပါလား..

လက္သမားဆရာ ဖိုးစိန္က ငါ့ခႏၶာကို လာၿပီးတိုင္းလို႔…

ဘယ္လိုပံုစံအေခါင္းလိုခ်င္သလဲတဲ့…။ ဘုရား.. ဘုရား…. မသာျမင္ရင္ စားမ၀င္တဲ့ငါ… အေခါင္းျမင္ရင္ ေၾကာက္တတ္တဲ့ငါ..။ ငါ့အေခါင္း… တဲ့။ မသာအိမ္က ေၾကးစည္သံကို ေၾကာက္တတ္တဲ့ငါ.. ။ သူတို႔က ငါ့ခႏၶေဘးမွာ ေၾကးစည္ေတြတီး တရားေတြခ်ေနပါလား..။

ငါ့သားႀကီးနဲ႔ ငါ့သားလတ္က အုတ္ဂူသြင္းရမလား၊ မီးနဲ႔ သၿဂိဳလ္ရင္ေကာင္းမလားဆိုၿပီး ဘုရားဒကာနဲ႔ တိုင္ပင္လို႔။ မသာအေလာင္းမီးရိႈ႕တာ ျမင္ဖူးကတည္းက ေၾကာက္ေနခဲ့တာ.. ဘုရား.. ဘုရား။ နာတာရွည္ေနမေကာင္းလည္းျဖစ္၊ လူအိုလည္းျဖစ္ေတာ့ မီးနဲ႔သၿဂိဳလ္တာပဲ ေကာင္းတယ္လို႔ ဘုရားဒကာ ေျပာေနပါလား..။

ဟင္.. အိမ္ခန္းထဲမွာ ေသတၱာေသာ့ ရိုက္ဖ်က္သံပါလား…။

အို… ငွက္ေမြးလို ငါ ေလထဲမွာ လြင့္ေမွ်ာလို႔….။

သမီးႀကီးနဲ႔ သားငယ္ေကာင္ရဲ႕မိန္းမတို႔ ငါေသတၱာကို ဖ်က္လို႔။ အေလာင္းကို ေၾကာက္လို႔ အိမ္ေရွ႕မထြက္ရဲဘူးတာဆိုၿပီး ငါ့သမီးႀကီးကို ရွင္းျပေနတယ္။ ၾကည့္စမ္း.. ငါကျဖင့္ သူ႔ကို ခ်စ္လိုက္ရတာ။ အခုေတာ့ ငါ့ကို ေၾကာက္တယ္တဲ့….။

ေရႊသားဘယ္ေလာက္၊ ေငြသားဘယ္ေလာက္ ငါခ်န္ထားတာကို သိခ်င္လို႔ သမီးေထြးကိုေမးေပမယ့္ ဟိုက မသိဘူးလို႔ ေျပာတာ မယံုလို႔တဲ့….။ ေသာ့ထားတဲ့ေနရာကို ငါပဲ သိတာ။ ေသာ့ဖြဲ႕ရေကာင္းလားဆိုၿပီး ေသာ့ခေလာက္ကို ဖ်က္ဆီးေနၾကပါလား…။

သူတို႔ကို တစ္ေယာက္မွ မယံုလို႔ ငါ့ေရႊ၊ ငါ့ေငြေတြ ဘယ္ေလာက္ရွိတာ ငါ့မေျပာခဲ့ဖူးဘူး…။ အငယ္မကို ခ်စ္ေပမယ့္ ငါသေဘာမတူတဲ့လူေနာက္ ခိုးရာလိုက္ေျပးမွာ စိုးလို႔ ငါဘာမွ မအပ္ထားဘူး။

ၾကည့္စမ္း… ၾကည့္စမ္း…

ငါ့အလွဴအတြက္ အျငင္းပါြးေနလိုက္ၾကတာ။

သားကတစ္မ်ိဳး၊ သမီးကတစ္ဖံုနဲ႔…. ။

ကုန္ခ်င္သေလာက္ ကုန္ပါေစဆိုတဲ့လူနဲ႔၊ အသင္းေငြေလာက္သာ လွဴပါဆိုတဲ့ လူနဲ႔…။

ငါသိမ္းထားတဲ့ေငြေတြ…. ငါသိမ္းထားတဲ့ေရႊေတြ…. အခုအခ်ိန္မွာ ငါဘယ္လို လုပ္ရလဲ…. ။ သူတို႔ သိေအာင္ ငါဘယ္လို ေျပာရမလဲ…။ ငါ့ေသတၱာထဲမွာ ဘာမွ မေတြ႕ၾကလို႔ ရန္ေစာင္ေနၾကၿပီ။

မတတ္တစ္ေခါက္နဲ႔ ေရးထားတဲ့ ေငြတိုးစာရင္းေတြ သူတို႔ နားလည္ပါမလား…။ အေႂကြးယူထးတဲ့ လူေတြ ျပန္ဆပ္ပါ့မလား…။ အို… ငါမွားတယ္။ ငါ မွားတယ္။

ညေနမိုးခ်ဳပ္ေလ လူနည္းေလမို႔ သူပဲအိပ္ေစာင့္၊ နင္ပဲ အိပ္ေစာင့္ဆိုၿပီး ျငင္းေနၾကပါလား….။ သူလဲေၾကာက္လို႔၊ ငါလဲ ေၾကာက္လို႔… တဲ့။ သားေတြေလာက္ပဲ ငါအနားမွာ အိပ္ေပးၾကေလရဲ႕… ။

ငါေလ… ငါ.. သူတို႔ကိုခ်စ္လိုက္ရတာ။

သူတို႔ဖို႔ဆိုၿပီး စီးပြါးေရးေခါင္းပံုျဖတ္တဲ့ ငါ၊ သူတို႔ေကာင္းစားဖို႔ ဆိုၿပီး သူတို႔အခ်စ္ကို ရက္ရက္စက္စက္ ခြဲရက္ခဲ့တဲ့ ငါ၊ သူတို႔ မ်က္ႏွာ မငယ္ရေအာင္ ကပ္ေစးနည္းမႀကီးဆိုၿပီး ေခၽြတာ ခဲ့ရတဲ့ ငါ…။

အခုလည္း ၾကည့္ပါဦး… မသာအိမ္မွာ ဖြင့္ေနၾက ဇာတ္ထုပ္ႀကီးဖြင့္ၿပီး ငါ့ကို ၀မ္းနည္းေၾကကြဲ ေနသတဲ့….။

ညအေမွာင္ရိပ္ထဲမွာ ငါလြင့္ေမွ်ာရင္း တစ္သက္လံုးေနလာခဲ့တဲ့ ငါအိမ္ႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး ငါငိုခ်င္လာတယ္။ သူတို႔ေတြ ငါ့နဲ႔ အိုးစားခြဲဖို႔ဆိုၿပီး ေျမအိုးေလး ၀ယ္ထယ္ထားေလရဲ႕။ တမလြန္မွာ ငါစားဖို႔ဆိုတဲ့ ေျမထမင္းအိုးေတာင္ ပါေနေသးတယ္။

ဂနာမၿငိမ္တဲ့အသိစိတ္နဲ႔အတူ ငါ့မ်က္လံုးက ေဒါသထြက္စရာကို ျမင္မိေလတယ္။ ၾကည့္စမ္း… ငါလံုး၀ သေဘာမတူႏိုင္တဲ့ အေကာင္ ငါ့သမီးေထြးကို လာအားေပးေနေလရဲ႕။ ငါမရွိေတာ့ရင္ ငါ့သမီး ငါ့စကားကို နားေထာင္ ပါ့မလား….။
ရိုးသားတယ္ဆိုေပမယ့္ ငါ့သမီးကို လူတစ္လံုးသူတစ္လံုးျဖစ္ေအာင္ ထားႏိုင္ပါ့မလား…။ တိုင္းတစ္ပါးေရာက္ေနတဲ့ ငါ့သားေရာ……။ သူတို႔နဲ႔ ငါမခြဲႏိုင္ဘူး.. ငါမခြဲႏိုင္ဘူး…..။

ျပာညိဳ႕ညိဳ႕ ၊ ခရမ္းရင့္ရင့္စကၠဴကပ္ထားတဲ့ အေခါင္းကို ျမင္လိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ငါဘယ္လိုမွ စိတ္မထိန္း ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ငါအရမ္းေၾကာက္ခဲ့တဲ့ မသာအေခါင္းထဲမွာ ငါ့ခႏၶာကိုယ္ကို ထည့္မွာတဲ့…။ သမီးေထြးက ငါႀကိဳက္တဲ့ အကၤ်ီနဲ႔ ထမီတစ္ထည္ကို ငါ့အေလာင္းေျခရင္းမွာ ထားေပးေနတယ္။ ကူးတို႔ခဆိုၿပီး သူတို႔ေတြ ေငြအေႂကြေစ့ကို လိုက္ရွာေနၾကတယ္။

ငါ့ေယာက္်ားေသတုန္းက အသုဘခ်ေရာ၊ ပြဲေရာ တစ္ခါတည္း လုပ္ခဲ့ဖူးေပမယ့္ ငါ့အတြက္ေတာ့ သားႀကီးက ခုႏွစ္ရက္ျပည့္ ရက္လည္ပြဲ လုပ္ေပးမယ္ဆိုတာ သိရေတာ့ ငါေပ်ာ္မိသြားတယ္။ ငါတစ္ခါမွ အလွဴႀကီး မလုပ္ခဲ့ဘူးတာ သူတို႔သိၾကတာေလ…။ ငါမကၽြတ္မွာစိုးလို႔ ဆိုတဲ့ သားႀကီးစကားကို ၾကားမွ စိတ္ခ်မ္းသာရတယ္။

မြန္းလြဲပိုင္းမွာ ငါ့အေခါင္းကို အိမ္ေပၚမွ ခ်ေတာ့ ငါငိုလိုက္ရတာ….။ သမီးေထြးက အၿပီးအပိုင္ ခြဲရၿပီ။ လြတ္ရာကၽြတ္ရာ သြားေတာ့ ဆိုၿပီး ငိုႀကီးရႈိက္ငင္နဲ႔ ေရးအိုးကို ခ်ခြဲပစ္လိုက္တယ္။

ဒီအိမ္ႀကီးနဲ႔ ငါမဆိုင္ေတာ့ဘူး…. ဒီအိမ္ႀကီးကို ငါမပိုင္ေတာ့ဘူး…တဲ့။ ငါ့ငိုသံကို သူတို႔ မၾကားၾကေတာ့ဘူး..။ ငါ့ငိုသံကို သူတို႔ မၾကားေတာ့ဘူး…….။

ငါ့အတြက္ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ သရဂုဏ္တင္ဖို႔ ရဟန္းေတြကို ျမင္ေလ ငါထိတ္လန္႔ေလပါပဲ….။

အားလံုးျပဳသမွ် ငါ့အတြက္ အမွ်.. အမွ်.. တဲ့…။

သားတ႔ိုေရ… သမီးတို႔ေရ…. ငါေၾကကြဲေနတာ နင္တို႔ ဘယ္သိႏိုင္ေတာ့မလဲ……

ရွင္ျပဳပြဲႀကီး ႏြဲဖို႔ ငါစိတ္ကူးခဲ့တဲ့ ငါ့ျ့မးေလးက နားမလည္ေသးတဲ့ မ်က္လံုးတဲ႔ ငါ့အေခါင္းကို လွမ္းၾကည့္ေနေလရဲ႕…။

သခၤ်ိဳင္းကုန္း အသုဘပို႔ေတာ့ သမီးေထြးအေကာင္က ေၾကးစည္ထမ္းေနပါလား….။ ငါမရွိေတာ့ ဒီေကာင္ ေတာ္ေတာ္ ၀မ္းသာေနမွာ…။ ငါ့ေနာက္ဆံုးခရီးမွာ ငါ့ေျမးေတြ ပါမလာေတာ့ပါလား….

မီးသၿဂိဳလ္ဖို႔ စီထားတဲ့ ထင္းပံုႀကီးကို ျမင္ရေတာ့ ငါစိတ္ေတြ ထိန္းမရေတာ့ဘူး…

ငါေၾကာက္တယ္… ငါေၾကာက္တယ္…

ၿပီးေတာ့ မလြတ္ေသးတဲ့ ၀ိညာဥ္ေတြ… သူတိုေတြ ေပ်ာ္ေနၾကလို႔ရယ္…

ငါ့ကို.. ငါ့ကို ႀကိဳဆိုေနၾကတာ…တဲ့။

ငါ့ကို ေနာက္ဆံုးအျဖစ္ နံ႔သာရည္ ဖ်န္းၿပီးေတာ့ ငါ့သမီးေတြ ျပန္သြားၾကၿပီ….

ငါ့ေခၚသံကို သူတို႔ မၾကားၾကေတာ့ဘူး….
ငါ့သားေတြ ငါ့ခႏၶာကို ထင္းပံုေပၚတင္လို႔….. ။

ငါ… ငါ…

အို ငါ.. ေအးခ်မ္းၿပီး အျမင္ေတြ မႈန္၀ါးလာတယ္… ။

ငါ့အျမင္ေတြ ၀ိုး၀ါးလာေနတယ္…

ငါ..ငါ..

ငါ.. လြင့္ေမွ်ာေန.. လြင့္ေမွ်ာေန……။

ခမ္းကီး
၁၅၊ေမ၊၂၀၀၉

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္...

ၿပီးပါၿပီ...

ႂကြယ္၀ခ်မ္းသာေစေသာနည္း?

လူအမ်ိဳးမ်ိဳး ဘ၀အေထြေထြထဲက ခ်မ္းသာလိုတဲ့နည္း၊ လာဘ္လာဘ ေပါႂကြယ္လိုနည္း ကိုယ္စီရွိၾကမွာပါေနာ္။

အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ခ်မ္းသာေနတဲ့လူ ရွိၾကသလို၊ ခ်မ္းသာဖို႔ရန္ နည္းလမ္းစံု ရွာေဖြေနဆဲ လူေတြလည္း ရွိၾကမွာပါပဲ။

ေဒးလ္ကာနက္ဂ်ီရဲ႕နည္းကို သံုးၿပီး ခ်မ္းသာတဲ့လိုတဲ့ လူေတြရွီသလို၊ အင္ဒရူး ကာလ္နက္ဂ်ီရဲ႕နည္းကို သံုးၿပီး ခ်မ္းသာတဲ့လူေတြလည္း ရွိၾကမွာပါေနာ္။

သို႔ေသာ္.. အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္လည္း ထူးဆန္းတဲ့ ခ်မ္းသာနည္းကို ရွာေဖြသူလည္း ရွိၾကမွာပါ။

ဒီေန႔ေတာ့ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ပို႔စ္အျဖစ္ ထိုင္းႏိုင္ငံသားတစ္ခ်ိဳ႕ရဲ႕ ခ်မ္းသာနည္းကို ေလ့လာၾကည့္ရေအာင္။

ဘာသာေရးမဟုတ္၊ ဓေလ့ထံုးတမ္းလည္း မဟုတ္တဲ့ မိမိယံုၾကည္မႈနဲ႔ မိမိကံတရားအရေပါ့။

အခြင့္အေရးကို အရယူတဲ့လူလို႔ လွလွပပ တင္စားလိုက ရႏိုင္ပါရဲ႕။

သူတို႔ေတြ ထူးဆန္းေသာ အရာအေပၚ ဘာေတြ လုပ္ေနသလဲဆိုတာ ပံုပါအတိုင္း ၾကည့္ၾကတာေပါ့ေနာ...။

အခ်ိဳ႕ေသာ တင္ျပမႈမွ်သာပါ။ အားလံုးကို တင္ျပခဲ့ရင္ ဖတ္မကုန္မွာစိုးလို႔ပါ။

(သိဖူးျမင္ဖူးသည္ရွိေအာင္ ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္သာ)



ထူးဆန္းေသာဥအား ဤသို႔ ပူေဇာ္၏။



လက္၀ါးပံုုထစ္ေနေသာ ဤသရက္သီးမွ ခ်ဲအတိတ္ယူၾကရေအာင္




သာမန္ဥထက္ မ်ားစြာႀကီးေသာ ထူးဆန္းေသာဥႀကီး




ဤထူးဆန္းေသာဥႀကီးသည္ ခ်ဲဂဏန္းေပးပါေစသား..




အိမ္ေျမွာင္နီထံပါး ခ်ဲဂဏန္းရလိုပါ၏။




လာဘ္လာဘ ေပးသည္ဆိုေသာ အိမ္ေျမွာင္နီ



ေလးစားစြာျဖင့္
ခမ္းကီး
၁၄၊ေမ၊၂၀၀၉

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္...

ၿပီးပါၿပီ...

သားေဖေဖ့ကို သိၾကပါသလား

“ ဟလို.. ဟလို.. ဂ်ပန္ႏိုင္ငံကလာၾကတာလား.. “

“ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံကဆိုရင္ ဒီဓါတ္ပံုထဲကလူကို သိပါသလားခင္ဗ်ာ “

“ သူက က်ေနာ္ရဲ႕အေဖပါ။ ေတြ႔ရင္ ေျပာေပးပါ။ သားသူ႔ကို ေတြ႔ခ်င္တယ္.. ေတြ႕ရင္ ေျပာေပးပါဗ်ာ။”

“ ဦးဦးတို႔ ေဒၚေဒၚတို႔က ဂ်ပန္ႏိုင္ငံကလားဗ်ာ… ။ ဒီပံုထဲက က်ေနာ္အေဖကို သိၾကပါသလားဗ်ာ။ “


ထိုင္းႏိုင္ငံ ဖိက်စ္ဆိုတဲ့ ၿမိဳ႕ထဲက ၀ပ္ထာ့လြန္ဆိုတဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို ေရာက္ခဲ့ရင္ ကိုးႏွစ္သားအရြယ္ ေကာင္ကေလးတစ္ေယာက္ ဓါတ္ပံုေလးကို ကိုင္ၿပီး ဘုရားဖူးကို လိုက္ျပေနတာ ေတြ႕ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

သူက ဂ်ပန္ႏိုင္ငံကလာတဲ့ ဘုရားဖူးအဖြဲ႕ကိုေရြးၿပီး ဓါတ္ပံုထဲကလူနဲ႔ သိႏိုင္ေကာင္းပါရဲ႕ အထင္နဲ႔ လိုက္ေမးေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ရက္လအတန္ၾကာလာေပမယ့္ သူလိုက္ေမးေနတဲ့ ဓါတ္ပံုထဲကလူကို သိတဲ့လူ တစ္ေယာက္မွ မေတြ႕ေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူဆက္ၿပီး လိုက္ေမးေနဦးမွာပါတဲ့..။

သူက အေမထိုင္း၊ အေဖဂ်ပန္ ကျပားေလးပါ။ သူ႔အေဖဂ်ပန္ႀကီးက တစ္ေန႔ေန႔က်ရင္ ဒီဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို ေရာက္လာလိမ့္မယ္လို႔ သူ႔အေမက ေျပာထားလို႔ပါတဲ့။

ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၀င္းမွာ ေဘးမဲ့ငါးေရာင္းေနတဲ့ သူ႔ႀကီးေမက ဒီနည္းနဲ႔ပဲ သူ႔အေဖကို ေတြ႕ႏိုင္မယ္လို႔ ထင္ထားေတာ့ သူ႔တူေလးကို အျပစ္မဆိုသာခဲ့ပါဘူး။

သူ႔ညီမငယ္ နန္းထစ္တစ္ေယာက္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ အလုပ္လုပ္ဖို႔ဆို ၿပီး အိမ္ကထြက္သြားတာ ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္အရြယ္ ကတည္းကပါ။ ေလးငါးႏွစ္ေလာက္ ၾကာၿပီးမွ သူမခ်စ္သူ ဂ်ပန္ေလးကို အိမ္ကလူေတြနဲ႔ သိကၽြမ္း၀င္ဖို႔ တစ္ႀကိမ္ေခၚလာျပဖူးပါတယ္။

ေနာက္သံုးႏွစ္အၾကာမွာ နန္းထစ္တစ္ေယာက္ ေလးလသားအရြယ္ ေခငိုနဲ႔ အိမ္ကို ျပန္ေရာက္လာျပန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာင္ေရးအတြက္ ေငြရွာရဦးမယ္ဆိုၿပီး ေခငိုကို ထားခဲ့ၿပီး နန္းထစ္တစ္ေယာက္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ကို ထြက္သြားခဲ့ျပန္တယ္။

ဒီၾကားထဲမွာ နန္းထစ္တစ္ေယာက္ အိမ္စရိတ္ သံုးေလးႀကိမ္ေလာက္ ပို႔လာဖူးပါတယ္။ ေခငို သံုးႏွစ္အရြယ္မွာ နန္းထစ္တစ္ေခါက္ ျပန္လာၿပီးေနာက္ပိုင္း ေပ်ာက္သြားလိုက္တာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၀၀၈ အထိပါလို႔ ေခငိုရဲ႕ ႀကီးေမက မ်က္ရည္ရႊဲရႊဲနဲ႔ ဇာတ္ေၾကာင္းျပန္ေနတယ္။

နန္းထစ္တစ္ေယာက္ က်န္းမာေရးခ်ဳခ်ာလြန္းလို႔ အိမ္ျပန္ေရာက္လာတာပါ။ ေခငို႔အေဖ ဂ်ပန္ႀကီး သူမကို ပစ္ထားခဲ့တာ ၾကာခဲ့ၿပီလို ေျပာျပခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ သူမမွာ ကုရာနတၳိေဆးမရွိတဲ့ ေရာဂါနဲ႔မို႔ ေခငိုမဲ႔ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အျဖစ္ ေနခ်င္လို႔ ျပန္လာခဲ့ျခင္းပါလို႔ သူမမိသားစုကို ရွင္းျပခဲ့တယ္။

ေခငိုေလးက သူအေမ့ကို ေရပတ္တိုက္ေပး၊ ထမင္းေတြခြံ႕ေကၽြး၊ သန္႔ရွင္းမႈမက်န္ အကုန္လုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ သူ႔အေမက ေခငို႔အေဖနဲ႔အတူ ဒီ၀ပ္ထာ့လြန္မွာ သစၥာအတူျပဳဖူးခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔အေဖ ျပန္လာျဖစ္ေအာင္ ျပန္လာရမယ္လို႔ ေခငို႔ကို ေျပာျပခဲ့တယ္။

ဒါေပမယ့္ ေခငို႔အတြက္ သူ႔အေဖရဲ႔ ဓါတ္ပံုတစ္ပံုကိုပဲ အေမႊေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဧၿပီလက နန္းထစ္ဆံုးခဲ့တယ္။

အမိမဲ့သြားတဲ့ ေခငိုတစ္ေယာက္ သူ႔အေဖအားကိုးရွိေသးတယ္ ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ေန႔တိုင္းပဲ သူ႔အေဖကို လာရွာေနေတာ့တယ္။

“ ဓါတ္ပံုထဲကလူကို သိၾကပါသလား .. သားရဲ႕အေဖကို သိၾကပါသလား.. “

“ က်ေနာ္က သူ႔ရဲ႕သားပါ။ အေဖက ဒီေက်ာင္းကို ျပန္လာရမယ္လို႔ အေမက ေျပာခဲ့တယ္.. “

“ သားရဲ႕အေဖကို သိၾကပါသလား….. “

(ထိုင္းႏိုင္ငံထုတ္ ၁၂၊ေမ၊၂၀၀၉ရက္ေန႔ သတင္းစာမ်ားမွ သတင္းအား ခံစားေရးသားပါသည္။)


ခမ္းကီး
၁၂၊ေမ၊၂၀၀၉

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္...

ၿပီးပါၿပီ...

အေမသို႔...

အေမသို႔ ….

*-* ခ်စ္သူက က်ေနာ့္ကို လူဆိုး… တဲ့။

-*-သူငယ္ခ်င္းေတြက က်ေနာ့္ကို လူပို…တဲ့။

**အေမအိုက
က်ေနာ့္ကို သားလိမၼာလူပ်ိဳေခ်ာ …တဲ့ေလ။


--ေသာကအေမာၾကားမွာ
ပ်ားသကာခ်ိဳတစ္စက္
အေမျမြက္စကား
သား.. အစဥ္ၾကားလွ်က္ပါအေမ။

ခရီးဆက္တစ္ကိုယ္ေတာ္
အေ၀းဆီမွမွန္းေမွ်ာ္
ေက်းဇူးေတာ္ အနႏၱကို
ခ်စ္သား ကန္ေတာ့လိုက္ပါသည္ … အေမ။


(အေမကိုလြမ္းတုန္း ေရးမိတဲ့ စပ္မိစပ္ရာ ရမ္းကဗ်ာေလးပါ...)

ခမ္းကီး
၉၊ေမ၊၂၀၀၉

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္...

ၿပီးပါၿပီ...

ကဆုန္လျပည့္ ဗုဒၶေန႔ (သို႔မဟုတ္) အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေန႔

က်ေနာ္တို႔ဆီမွာေတာ့ ကဆုန္လျပည့္ေန႔ကို ဗုဒၶေန႔၊ ေညာင္ေရသြန္းပြဲေတာ္ေန႔အျဖစ္ေတာ့ သိၾကၿပီးသား ျဖစ္မွာပါ။

(“ဗ်ာဒိတ္, ဖြား, ျမင္၊ ေဗာဓိပင္၊ စံ၀င္ နန္းနိဗၺာန္” လကၤာအရ ေဂါတမဘုရား အေလာင္းေတာ္အျဖစ္နဲ႔ သုေမ ဓာရွင္ရေသ့ဘ၀မွာ ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရားထံေတာ္မွ “ဘုရားစစ္စစ္၊ ဧကန္ျဖစ္လိမ့္မည္”ဆိုတဲ့ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ ကို ခံယူခဲ့ျခင္း၊ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ အမိ၀မ္းမွ ဖြားျမင္ေတာ္မူျခင္း၊ သစၥာေလးပါးကို သိျမင္လို႔ ဘုရားျဖစ္ ေတာ္မူျခင္း၊ မဟာေဗာဓိပင္ ေပါက္ျခင္း၊ ပရိနိဗၺာန္ ၀င္စံေတာ္မူျခင္းဆိုတဲ့ ဗုဒၶနဲ႔ပတ္သက္လို႔ သာသနာ့မွတ္တိုင္ ၾကီးမ်ားက ဒီကဆုန္လမွာ ျဖစ္ခဲ့တာမို႔ ထူးျခားတဲ့ လျမတ္ကဆုန္လို႔ တင္စားေခၚဆိုၾကပါတယ္။) (http://udanthit.blogspot.com)


ႏိုင္ငံတစ္ကာမွာ ဒီကဆုန္ညျပည့္ေန႔ကို ဘယ္လို သတ္မွတ္ၾကသလဲဆိုတာ မသိေသးေသာ မိတ္ေဆြမ်ားအတြက္ ဗဟုသုတအျဖစ္ ထပ္ဆင့္ မွ်ေ၀ အသိေပးလိုပါတယ္။ သိၿပီးသူမ်ားအဖို႔လည္း ထပ္ဆင့္ ရယူျခင္းေပါ့။

The United Nations Day of Vesak လို႔ ကုလသမဂၢက သတ္မွတ္ေခၚေ၀ၚၿပီး၊ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေန႔ အျဖစ္လည္း ေခၚဆို သမုတ္ၾကပါတယ္။

အခုဆိုရင္ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ the International Council of the United Nations Day of Vesak (ICUNDV) 2009, ဒီ ဗုဒၶေန႔၊ အျပည့္ျပည္ဆိုင္ရာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေန႔မွာ ကမာၻ႔ ဗုဒၶဘာသာညီလာခံႀကီးကို က်င္းပေနပါတယ္။ ေျခာက္ႀကိမ္ေျမာက္ ညီလာခံပြဲႀကီးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ကမာၻတစ္၀ွန္း အၾကမ္းဖက္ျခင္း မရွိေစရန္၊ လူသားအခ်င္းခ်င္း စာနာေထာက္ထားၾကရန္၊ အစရွိသည္ျဖင့္ ကမာၻတစ္၀ွန္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အစစ္အမွန္ ရွိဖို႔ပါ။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၊ ရဟန္းမ်ား၊ သီလရွင္မ်ားလည္း တက္ေရာက္ေနပါတယ္။

သတင္းအခ်က္အလက္အခ်ိဳ႕ကို တင္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။










KARMA AND THE GLOBAL CRISIS: NO MORE WAR
07.05.2009
International Buddhists observe Vesak and world issues
at United Nations Conference Center
BANGKOK, May 6 – “The followers of all world religions want peace, to seek peace and to say ‘No’ to all those who would abuse religion to escalate conflict in the world,” a prominent Thai Buddhist leader told a Buddhist and United Nations audience convened to consider ‘The Buddhist Approach to the Global Crisis.’
“There must be no more war or conflict in the name of religion,” Most Ven. Phra Dhammakosajarn, Chairman of the United Nations Day of Vesak and Rector of Thailand’s Mahachulalonnradjavidyalaya University asserted Wednesday at Bangkok’s United Nations Conference Center.
‘Festival’ and ‘celebration’ at the words being used to describe the International Council of the United Nations Day of Vesak (ICUNDV) 2009, but it must be noted that a broad spectrum of the world’s Buddhists have convened in Bangkok this week to consider a world in crisis, with multiple crises – crises of economy, environment and political life – and how to respond, with metta (faith) and with compassion, in a world which often seems absent of both.
Thailand’s Prime Minister Abhisit Vejjajiva, fresh from political threats and civil disorder in the Thai capital and elsewhere, the forced postponement and rescheduling of an Association of Southeast Asian Nations (ASEAN) regional summit with China, India and other ‘dialogue partners’, and recently-returned from representing Southeast Asian regional economic concerns to the highest international forums in Europe, will share his faith, his understanding and his compassion for his country with an anticipated 2,000-plus Buddhists from over 70 countries who have convened in and near Bangkok this week.
He is expected to address the leadership response required in countries from both faithful and purely secular approaches.
‘Karma and the credit crunch’ is how one publication referred to what is at once a Buddhist-economics summit, an environmental summit, and a political crisis and peacemaking summit, where leaders, scholars, academics and ‘everyday’ Buddhist monks and laypeople are deeply engaged with applying their faith to the global crisis.
The Thai prime minister, a youngish Buddhist-influenced political leader with both a faith and world issue-oriented outlook, speaks to Buddhists from 71 countries worldwide today as they put the final touches of a Bangkok Declaration expected to guide Buddhists worldwide as they depart Thailand and disperse to a world in crisis.
Phra Dhammakosajarn stressed that the Bangkok Declaration is intended as an action-oriented commitment to be followed through in facing the world’s problems from a Buddhist faith perspective.
The ICUNDV Bangkok Declaration will be announced Wednesday afternoon before some 2,000 Buddhist participants, Thai government and United Nations officials.

Source : Thai News Agency http://enews.mcot.net



No. Organization ICUNDV Status
1. The Most Ven Jagarabhivamsa VIP
2. Most Ven. ASHIN NYANISSARA DEL
3. U VELURIYANYANA DEL
4. U THONDARA DEL
5. U KAWVIDA DEL
6. PANNOBHASA DEL
7. KANCANA DEL
8. ASHIN SUCARITA DEL
9. ASHIN KARUNYA DEL
10. ASHIN A YUPALA DEL
11. DAW KUSALAVATI DEL
12. DAW PAVANA HTERI DEL
13. U NYO GYI OBS
14. U KYAW YIN OBS
15. Ven Aggamahapandita Dr. Nandamalabhivamsa DEL
16. Dr. Jenny Ko Gyi DEL
17. Ven Dr. Panditavarabhivamsa DEL
18. Mr. Myint Swe DEL
19. DEL
20. Prof Dr (Mrs) New New Yi DEL
21. Daw Janakamalini DEL
22. Ma Kusalaveti DEL
23. Ma Pavanatheri DEL

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္...

ၿပီးပါၿပီ...

ႏွလံုးသား အာဟာရ

အေပ်ာ္ႀကီး ေပ်ာ္ၿပီးလို႔..
ေသာကဗ်ာပါဒ ေ၀ေနလို႔...
ေအးေအးလူလူနဲ႔ သီးခ်င္းေကာင္းေလး တစ္ပုဒ္ေလာက္ နားေထာင္ခ်င္တာနဲ႔
ရြာက ဘုရားထီးတင္ပြဲတုန္းက ရိုက္ထားတဲ့ ဗီြဒီယိုကို ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ မႏၱေလးသိန္းေဇာ္ရဲ႕ သီခ်င္းကို နားေထာင္မိသြားတယ္။
ေသေသခ်ာခ်ာကို နားေထာင္ျဖစ္လိုက္တယ္။ ဂီတေရာ စာသားပါေပါ့။
စိတ္ကို ၾကည္ႏူးေစခဲ့တာ အမွန္ပါပဲ။ မိတ္ေဆြတို႔လည္း တစ္ခါတစ္ေလမ်ား စိတ္ၾကည္ႏူးစရာ သီခ်င္းေလးနားေထာင္ခ်င္ခဲ့ရင္ နားေထာင္ႏိုင္ေအာင္ မွ်ေ၀ေပးလိုက္ပါတယ္။
ဗီြဒီယိုအေခြမရွိလို႔ youtube ထဲရွာၿပီး တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။


သီခ်င္းသာစားပါ ထည့္ေပးလိုက္ပါတယ္။

လာမည့္ ကဆုန္လျပည့္ေန႔အတြက္ပါ အဆင္ေျပမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

ၾကည့္ႏူးၿပံဳးေပ်ာ္ႏိုင္ပါေစ...

ခမ္းကီး






ျမတ္ဆုမြန္


ဗုဒၶဘုရားေဟာၾကားေသာ ဗ်ာဒိတ္အတိုင္း တည္ပါေစေသာ္

သာသနာတစ္၀က္ ရာဇာတစ္ဆက္ တည္တံ့ခိုင္ၿမဲ ရွည္ၾကာေစေသာ္

ဘုရားျမတ္ရွင္သက္ေတာ္ထင္ရွား ဗ်ာဒိတ္ေတာ္တရား တည္ေစေသာ္

ႏွစ္ေထာင္ငါးရာတစ္၀က္ ငါးေထာင္ဆက္ ရွည္ပါေစေသာ္

ကၽြတ္ထိုက္ကုန္ၾက ေ၀ေနယ်ာ ကၽြတ္တမ္းလႊတ္တမ္း ၀င္ေစေသာ္

လူမင္းရာဇာ နတ္မင္းေဒ၀ါ ၾကည္သာရႊင္ပ် ရွိေစေသာ္

တိုင္းသားျပည္သူ ဗိုလ္လူအမ်ား ၾကည္သာရႊင္ပ် မွ်ေစေသာ္

မင္းခသူအေပါင္း ညီညာျဖျဖ ရွိၾကပါေစေသာ္

တိုင္းႏိုင္ငံျပည္ရြာ ေအးခ်မ္းသာယာရွိေစေသာ္

ေရႊဘုန္းျပန္႔ရာ ေျမမ်က္ႏွာ သာသနာဘာသာ လင္းေစေသာ္

ရာဇာဓမၼာမင္းႏွစ္ျဖာ ေနလိုလလို မွ်ေစေသာ္ …..

(အစအဆံုး တစ္ေခါက္ျပန္ဆို)

ေရးဆို-မႏၱေလးသိန္းေဇာ္

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္...

ၿပီးပါၿပီ...